berro de rabia cheo
de cinza…
A cinza
de repugnancia incontible
cara a esa ralea devoradora
acampada libremente, sen corazón,
nos nosos bosques
agardando queimalos,
só para queimalos...
¡Á fogueira eles!
Para nos
a riqueza que aínda queda
do seu martirio,
na flora e fauna meigas de Galicia.
Da nosa Galicia,
¡sempre!
aínda que sexa despezada...
No hay comentarios:
Publicar un comentario