O POBO EN FESTA

¡Nosa Señora do Carmen

que nos dea o vento en popa

Que sómo-los de Cariño

traémo-la vela rota.
Traémo-la vela rota

e no nos quedan estrobos...

¡Nosa Señora do Carmen

que nos dea o vento en popa!

MIL RECORDOS

Esmorezo,
gaivota de cruceiro.
mentres o asubiar do nordés aínda alimenta as miñas velas,
xa vellas, e abrilantan as miñas engurras
coas mil lembranzas dos anos que foron.

Minguo,
ánsar que grazna en baixo voo,
mentres frescura de mocidade e empeño
pasa diante do meu amor feito
coas mil lembranzas dos anos que foron.

Recordos fértiles todos eles
no meu feliz crepúsculo,
que dormen sobre os meus ombreiros prácidamente
e, diñamente, aprazan a miña morte,
coas mil lembranzas dos anos que foron.

Noite de acibeche, brindada á lúa,
e luz de amor entre as mil ramas
de misión fecunda, calidoscopio de enmeigo
alentador. Hoxe, e sempre, gozo, fruición
coas mil lembranzas dos anos que foron.

Cariño, pobo meu, palabra exhumada
sixilosamente  de entre os remos do meu destino,
ti es o chapaleo das ondas  
no barlovento da miña sorte,
coas mil lembranzas dos anos que foron.

¡¡FELICES FESTAS  e MOITAS

FELICIDADES AS CARMIÑAS!!